تفسیر نتایج تست شنوایی سنجی معمولاً بر اساس چندین عامل و پارامتر انجام میشود. در اینجا چندین نکته با اعداد و ارقام توضیح داده میشود:
میزان آستانه شنوایی (Threshold):
در تستهای شنوایی سنجی، آستانه شنوایی به صورت دسیبل (dB) اندازهگیری میشود. برای مثال، اگر آستانه شنوایی فرد در فرکانس 1000 هرتز برابر با 20 دسیبل باشد، این به این معناست که فرد در این فرکانس تنها در صدایی با شدت 20 دسیبل یا بالاتر، قادر به شنیدن است.
نتایج نرمال و غیرنرمال:
معمولاً آستانه شنوایی زیر 25 دسیبل در فرکانسهای مختلف به عنوان نرمال تلقی میشود. اگر آستانه شنوایی بالاتر از این مقدار باشد، ممکن است نشانهای از اختلال شنوایی باشد.
نمودار تست شنوایی:
نتایج تست شنوایی معمولاً در قالب نمودارهایی ارائه میشوند که فرکانسها در محور افقی و میزان شنوایی در محور عمودی قرار میگیرند. این نمودارها برای تحلیل و تفسیر نتایج بسیار مفید هستند.
الگوی نتایج:
در تست شنوایی، الگوی نتایج نیز بسیار مهم است. به عنوان مثال، اگر آستانههای شنوایی در فرکانسهای مختلف به طور ناگهانی افزایش یابد، این ممکن است نشانهای از اختلالات مختلف شنوایی باشد.
تفاوتهای بین گوشها:
تفاوتهای معنیدار بین آستانههای شنوایی دو گوش نیز نشانگر اختلالات خاصی میباشد. این تفاوتها ممکن است نشانهای از مشکلات مربوط به اختلالات درون گوش یا مشکلات عمومی ارتباطی باشند.
تغییرات زمانی:
در برخی موارد، ممکن است آستانههای شنوایی با گذشت زمان تغییر کنند. این تغییرات میتوانند نشانگر اختلالات مزمن یا تغییرات در وضعیت شنوایی باشند.
با توجه به این اعداد و ارقام، تفسیر نتایج تست شنوایی سنجی میتواند به صورت دقیق و دلیلی صورت گیرد و از آن برای تشخیص مشکلات شنوایی و ارائه راهکارهای مناسب برای مدیریت این مشکلات استفاده شود.